Co znajduje się w galaktyce? Galaktyki to układy utworzone przez ogromną ilość gwiazd, pyłu, gazów i ciemnej materii. Ten zestaw elementów jest utrzymywany razem przez siłę grawitacji. Niektóre galaktyki, zwłaszcza te większe, mają w swoich centrach duże czarne dziury, jak ma to miejsce w przypadku naszej Drogi Mlecznej.Astronomia Ciekawostki o Drodze Mlecznej Nasz galaktyczny dom Galaktyka to połączony grawitacyjnie układ gwiazd, pyłu, gazu oraz ciemnej materii. Szacuje się, że we Wszechświecie jest ich prawie 3,9 biliona. Jedna z nich - Droga Mleczna jest naszym domem, to tu około 4,57 miliarda lat temu powstało Słońce a wokół którego uformowała się nasza planeta. Droga Mleczna powstała w wyniku połączenia kilku zagęszczeń materii uformowanych niedługo po Wielkim Wybuchu. Wraz z biegiem czasu łączyła się i pochłaniała inne galaktyki zwiększając swój rozmiar. Szacuje się, że niemal połowa materii znajdującej się w Drodze Mlecznej pochodzi z odległych galaktyk. Proces pochłaniania kolejnych trwa nieustannie a za około 3,75 miliarda lat Droga Mleczna zderzy się z jedną z większych galaktyk naszego kosmicznego sąsiedztwa - M31 Andromeda. 1Jest prawie tak stara jak nasz Wszechświat. Jej wiek szacowany jest na 13,6 ± 0,8 mld lat więc może być tylko 100 milionów lat młodsza niż Wszechświat. 2Dopiero w 1610 roku Galileusz dzięki obserwacji Drogi Mlecznej odkrył, że zbudowana jest ona z gwiazd. Wcześniej uważano że może być częścią ziemskiej atmosfery lub niedoświetlonymi gwiazdami (uważano, że gwiazdy świecą światłem odbitym od Słońca), które znalazły się w cieniu Ziemi. 3Aż do 1920 roku większość astronomów uważała, że Droga Mleczna zawiera wszystkie gwiazdy znajdujące się we Wszechświecie. Dopiero obserwacje przeprowadzone przez Edwina Hubble’a uświadomiły ludzkości, że jest ona jedynie jedną z wielu galaktyk. 4Jej średnica wynosi od 100 do 120 tysięcy lat świetlnych. Jest więc stosunkowo dużą galaktyką, choć niektóre kosmiczne olbrzymy mogą ją przyćmić rozmiarami. IC 1101 jest większa od Drogi Mlecznej około 20 razy, ma średnicę 2 milionów lat świetlnych. 5Jest położona w Grupie Lokalnej Galaktyk. Jest to obszar rozciągający się na 10 milionów lat świetlnych i położony w supergromadzie Laniakea. Nie znamy jej dokładnego umiejscowienia we Wszechświecie gdyż do naszych oczu dociera wyłącznie obraz Widzialnego Wszechświata, który jest jedynie jego fragmentem, z którego jesteśmy w stanie odebrać dochodzące do nas promieniowanie elektromagnetyczne. 6Według najnowszych badań w Drodze Mlecznej może się znajdować nawet 400 miliardów gwiazd. Pierwotnie szacowano liczbę gwiazd na około 100 milionów jednak najnowsze pomiary sugerują, że ta liczba może być nawet czterokrotnie większa. 7Jej średnica wynosi od 100 do 120 tysięcy lat świetlnych. Jest więc stosunkowo dużą galaktyką, choć niektóre kosmiczne olbrzymy mogą ją przyćmić rozmiarami. IC 1101 jest większa od Drogi Mlecznej około 20 razy, ma średnicę 2 milionów lat świetlnych. 8Dysk ciemniej materii otaczający Drogę Mleczną ma średnicą około 2 milionów lat świetlnych. Wchodzi on w interakcję z materią widzialną jedynie grawitacyjnie i pozostaje niewidoczny i niewykrywalny w żaden inny sposób. Szacuje się, że 90% masy Drogi Mlecznej stanowi ciemna materia. 9Nasz galaktyka otoczona jest sferycznym halo, które rozciąga się aż 200 tysięcy lat świetlnych od jej centrum. Halo składa się ze starych gwiazd i gromad kulistych a 90% zawartej w niej materii położone jest w promieniu 100 tysięcy lat świetlnych od centrum Drogi Mlecznej. 10Poza gwiezdnym halo naszą galaktykę otacza również halo zbudowane z gorącego gazu, które jest dużo bardziej rozległe niż halo gwiazdowe. Jego temperatura wynosi od 1 miliona do 2,5 miliona stopni Celsjusza a rozciąga się na setki tysięcy lat świetlnych od centrum galaktyki w pobliże sąsiadujących galaktyk satelitarnych - Małego Obłoku Magellana i Wielkiego Obłoku Magellana a jego masa jest prawie równa masie samej Drogi Mlecznej.Galaktyki to zbiory gwiazd, gazu, pyłu i ciemnej materii utrzymywane siłą grawitacji. Astronomowie wyróżniają liczne rodzaje galaktyk. Korzystając z superkomputerów o ogromnej mocy obliczeniowej, mogą dowiedzieć się, w jaki sposób galaktyki mogły powstać we wczesnym Wszechświecie i urosnąć do rozmiarów, które obserwujemy dzisiaj.zapytał(a) o 17:51 Czy w naszej galaktyce istnieje życie oprócz na Ziemi? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź vilqu odpowiedział(a) o 21:31: Pytanie, czy życie jest czymś wyjątkowym, nurtuje ludzi od bardzo dawna. Do istnienia życia, takiego jakie znamy, niezbędne są specyficzne warunki. Potrzebna jest przede wszystkim woda. Również temperatura otoczenia nie powinna być ani zbyt niska, ani wysoka. Trudno wyobrazić sobie życie w warunkach daleko odbiegających od warunków fizycznych panujących na Ziemi. Obecnie wiemy, że Słońce jest tylko jedną z miliardów typowych gwiazd w Galaktyce, takich galaktyk znamy około miliarda. Czy życie istnieje tylko na Ziemi, czy może gdzieś we wszechświecie istnieją inne formy życia? A może istnieją istoty o cechach nieporównywalnych ze znanymi nam? Są to niewątpliwie bardzo ciekawe analizy tych problemów można próbować stosować argumenty statystyczne. Liczba gwiazd jest tak olbrzymia, że trudno sobie wyobrazić, by warunki na Ziemi były unikatowe. Prawdopodobnie istnieją planety wokół innych gwiazd, gdzie warunki fizyczne są zbliżone do warunków ziemskich. Bardzo trudno jest jednak stwierdzić istnienie takich planet. Świecą bowiem tylko światłem odbitym, znacznie słabszym od światła gwiazdy. Trudno jest więc stwierdzić, czy wokół danej gwiazdy istnieje układ planetarny, a tym bardziej, jakie warunki panują na ewentualnych planetach. Dopiero w ostatniej dekadzie XX w. stwierdzono istnienie planet wokół innych gwiazd. Są to planety duże, znacznie większe niż Ziemia. Jednak odkrycie to wskazuje, że istnienie planet wokół gwiazd jest typowe, a nie wyjątkowe. Nawet jeśli wokół innej, podobnej do Słońca gwiazdy krąży planeta podobna do Ziemi, a na niej istnieje życie, to niewielkie są szanse na stwierdzenie tego faktu. Jeszcze mniejsze są szanse na nawiązanie kontaktu z ewentualnymi inteligentnymi istotami. Nie można jednak wykluczyć takiej się z ewentualnymi inteligentnymi istotami na takiej planecie za pomocą fal elektromagnetycznych też może okazać się trudne. Jeśli dziś wysłany zostanie sygnał, to ewentualna odpowiedź przyjdzie do nas nie wcześniej niż za dwadzieścia lat. Oczywiście jest tak pod warunkiem, że istoty z tamtej planety dysponują znacznie czulszymi odbiornikami i potężniejszymi nadajnikami fal elektromagnetycznych niż ludzie na Ziemi. Ze względu na zarysowane powyżej podstawowe problemy komunikacyjne większość fizyków i astronomów uznaje, że stwierdzenie istnienia życia poza Układem Słonecznym jest sprawą beznadziejną. Dużo wysiłku skoncentrowano natomiast na próbach stwierdzenia istnienia życia na innych planetach Układu jest pytanie, czy może istnieć życie na Księżycu są zupełnie inne niż na Ziemi. Księżyc nie ma atmosfery, która chroniłaby powierzchnię przed promieniowaniem ultrafioletowym. Nie ma też pola magnetycznego, które chroni powierzchnię Ziemi przed promieniowaniem kosmicznym. Nawet gdyby pojawiły się na Księżycu jakieś formy życia, to z pewnością byłyby szybko unicestwione przez promieniowanie. Na Księżycu nie znaleziono nawet śladów wody. Trudno jest więc myśleć o istnieniu tam życia podobnego do życia ziemskiego. Statki kosmiczne, które na przełomie lat 60. i 70. zeszłego wieku odbyły loty na Księżyc, przywiozły na Ziemię liczne próbki skał. Mimo wnikliwych poszukiwań w laboratoriach, nie znaleziono w tych skałach żadnych śladów żywych kandydatami są planety Wenus i Mars. Warunki fizyczne panujące na Wenus niemal od razu wykluczają istnienie życia. Bardzo gęsta atmosfera powoduje gigantyczny efekt cieplarniany. Temperatura powierzchni wynosi około 280C co wyklucza życie w ziemskiej formieWarunki fizyczne na Marsie są stosunkowo bliskie warunkom na Ziemi. Istnieje tam atmosfera, co prawda znacznie mniej gęsta niż ziemska. Wartości temperatury powierzchni Marsa są niższe niż na Ziemi, nie są jednak bardzo niskie. Na równiku Marsa zbliżone są do temperatur panujących w arktycznych regionach Ziemi. Na Marsie są ślady erozji skał sugerujące, że istniały tam rzeki, być może zasobne w wodę. Jest więc szansa, że na Marsie istnieją, lub istniały warunki umożliwiające życie w sensie ziemskim. Nie znaleziono jednak, jak na razie, żadnych jego snują też przypuszczenia o istnieniu życia na księżycach Jowisza i Saturna. Panujące tam warunki odbiegają istotnie od warunków ziemskich – znacznie niższa temperatura, ale są podstawy przypuszczeń, że istnieje tam woda, co jest pewnym argumentem za możliwością istnienia form fizyczne na innych planetach tak znacząco odbiegają od warunków ziemskich, że nie ma szans na istnienie „ziemskiego” życia. Musimy z naciskiem podkreślić, że dotychczas nie znaleziono żadnych form życia poza Ziemią. Odpowiedzi Życie w formie inteligencji napewno istnieje, tylko nie zostało odkryte i potwierdzone, że napewno istnieje. W naszej galaktyce Drodze Mlecznej może być bardzo wiele planet typu ziemskiego, które posiadają wodę, oraz czynniki potrzebne do życia, a więc i życie również musi istnieć w formie cywilizacji, tylko my tego jeszcze nie odkryli. dawiduks odpowiedział(a) o 17:52 Być może. Ale wątpię w to. Prędzej w jakiejś innej. Np. Andromedy jakoś tak tej najbliższej. Nikt nie zna odpowiedzi na to pytanie, jednak naukowcy wierzą, że nie jesteśmy sami w tak ogromnej galaktyce. Za pewne tak, ale jeszcze tego nie wykryto.. Takich istot jak my to raczej nie ma, ale może są jakieś inne organizmy. blocked odpowiedział(a) o 17:55 Nikt tego jeszcze nie wie. $Dżins odpowiedział(a) o 17:56 Raczej nie,nasza galaktyka Droga Mleczna jest duza ale badacze by to odkryli za pomocą jakichś dobrych wierze natomiast że istnieje jeszcze życie gdzieś we wszechświecie i możliwe jest to że tamta cywilizacja jest bardziej ineligentna i byc może wie o nas i nas obserwuje,. A gdybyś poszperał troszkę dłużej to byś znalazł pewnie to : [LINK] Jak byś czegoś nie wiedział to pisz Uważasz, że ktoś się myli? lub
Słońce , mimo, że dla nas najważniejsza gwiazda, stanowi tyko jedną z kilkuset miliardów wszystkich gwiazd w Galaktyce. Razem z nimi wszystkimi porusza się wokół centrum Galaktyki .Pojedyncze okrążenie trwa 250 milionów lat. Słońce jest przykładem gwiazdy stacjonarnej, znajdującej się w ciągu głównym ewolucji.
Gwiezdne „rodziny” na mapie Drogi Mlecznej z satelity Gaia. Źródło: ESA/Gaia/DPAC; dane: M. Kounkel & K. Covey (2019). Astronomowie wykryli w Drodze Mlecznej wiele nowych gromad i współporuszających się zgrupowań gwiazd, z których znaczna część jest rozmieszczona w wydłużonych konfiguracjach, poinformowała Europejska Agencja Kosmiczna (ESA).Poznawanie rozmieszczenia i dawnej historii gwiazd znajdujących się w Drodze Mlecznej jest szczególnie trudne, gdyż wymaga ustalenia przez astronomów wieku tych obiektów. „Przeciętne” gwiazdy o podobnej masie, ale innym wieku mogą wyglądać bardzo podobnie. Jednym ze sposobów ustalenia, kiedy powstała gwiazda jest badanie populacji gwiazd, które uformowały się w podobnym czasie. Ale ustalenie, które z gwiazd są kosmicznym rodzeństwem to kolejny niełatwy problem, gdyż gwiazdy niekoniecznie przez długi czas przebywają w miejscach swoich narodzin. „Aby zidentyfikować, które gwiazdy narodziły się razem, poszukujemy takich, które poruszają się w podobny sposób, ponieważ wszystkie gwiazdy uformowane z tego samego obłoku materii międzygwiazdowej lub w tej samej gromadzie gwiazd, będą poruszały się w Galaktyce podobny sposób” - tłumaczy Marina Kounkel z Western Washington University w USA, pierwsza autorka publikacji opisującej nowe wyniki badań. Dzięki satelicie Gaia można było zbadać tego typu współporuszające się zgrupowania gwiazd w znacznych odległościach od Układu Słonecznego. Marina Kounkel wykorzystała dane z misji Gaia opublikowane w kwietniu 2018 r., zawierające katalog ruchów i pozycji dla ponad miliarda gwiazd. Naukowcy zastosowali uczące się algorytmy do wykrycia prawie 2000 nieznanych do tej pory gromad i współporuszających się grup gwiazd. Zasięg badań wyniósł 3000 lat świetlnych, to prawie 750 razy dalej niż odległość od Słońca do jego najbliższej gwiezdnej sąsiadki Proximy Centauri. W badaniu określono także wiek setek tysięcy gwiazd. Okazało się, że około połowa z tych gwiazd występuje w wydłużonych konfiguracjach, przypominających łańcuchy. Do tej pory sądzono, że młode gwiazdy często opuszczają miejsca swoich narodzin w trakcie kilku milionów lat, tracąc związki ze swoją „rodziną”. Wydaje się jednak, że gwiazdy mogą pozostawać blisko swojego rodzeństwa nawet przez kilka miliardów lat. Inną ciekawą cechą jest orientacja „łańcuchów” względem ramion spiralnych galaktyki. Wygląda na to, że zależy to od wieku gwiazd w danej strukturze. Obserwatorium Gaia zostało wystrzelone w 2013 roku. Jego zadaniem jest wykonanie trójwymiarowej mapy Drogi Mlecznej poprzez pomiary pozycji i ruchów dla blisko jednego procenta gwiazd galaktyki. Jest to misja prowadzona przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA). cza/ ekr/
W największym skrócie, gwiazdy w naszej galaktyce powstają, gdy ziemne obłoki molekularne kłębią się i zapadają, tworząc gęste jądra. Każdego roku w Drodze Mlecznej (galaktyce, w której znajduje się m.in. nasz Układ Słoneczny) od 1,65 do 1,90 masy słonecznej gazu przekształca się w gwiazdy. Dotychczasowe prace teoretyczne
Czy byłoby zaskakujące znalezienie skalistej planety, której początki sięgają bardzo wczesnego Wszechświata? Powinno być. We wczesnym Wszechświecie brakowało cięższych pierwiastków niezbędnych do tworzenia planet astronomowie znaleźli jeden, właśnie tutaj, w Drodze Wielkim Wybuchu Wszechświat składał się wyłącznie z lekkich pierwiastków, takich jak wodór i hel, z niewielką ilością litu. Planety skaliste wymagają cięższych pierwiastków, takich jak węgiel, tlen i żelazo, które astronomowie nazywają metalami. Te cięższe pierwiastki mogą powstawać tylko w sercach gwiazd. A pierwsze gwiazdy powstały dopiero około 200 milionów lat po Wielkim niezwykle starożytne planety, powstałe niedługo po rozpoczęciu Wszechświata, powinny być gazowe, a nie skaliste. Nie było wystarczająco dużo czasu, aby gwiazdy zasiały Wszechświat ciężkimi pierwiastkami dla planet skalistych. A może tam był?Przedmiotowa planeta krąży wokół gwiazdy znanej jako TOI 561. TOI oznacza TESS Object of Interest, co oznacza, że została zauważona przez NASA TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite). TOI 561 jest jedną z najstarszych gwiazd Drogi Mlecznej; około 10 miliardów odkrył planetę, a zespół naukowców wykorzystał obserwacje za pomocą Teleskopu Kecka, aby dowiedzieć się więcej na jej temat. Swoje odkrycia przedstawili na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w styczniu 2021 roku. Swoje odkrycia opublikowali również w artykule zatytułowanym „ Badanie TESS-Keck. II. Ultrakrótkookresowa skalista planeta i jej rodzeństwo przechodzą przez galaktyczną gwiazdę o grubym dysku TOI-561 ”. Został opublikowany w Astronomical Journal, a głównym autorem jest dr Lauren Weiss, Beatrice Watson Parrent Postdoctoral Fellow w Instytucie Astronomii na Uniwersytecie Hawajskim. TOI 561 jest w rzadkim towarzystwie. To jedna z gwiazd w tak zwanym grubym dysku galaktycznym. Gruby dysk galaktyczny składa się prawie w całości ze starożytnych gwiazd, których chemia i ruch różnią się od cienkiego dysku. Gwiazdy o grubym dysku, w tym TOI 561, mają znacznie niższą metaliczność niż gwiazdy w cienkim dysku. Więc znalezienie planety skalistej krążącej wokół niej jest przedstawiająca elementy strukturalne Drogi Mlecznej. Gwiazda TOI-561 znajduje się w grubym dysku (zaznaczonym na czerwono-pomarańczowo), który zawiera rzadką, starszą populację gwiazd. Podczas gdy prawie wszystkie znane planety znajdują się w cienkim dysku (zaznaczonym na pomarańczowo), nowo odkryta egzoplaneta skała i lawa krążąca wokół TOI-561 jest jedną z pierwszych potwierdzonych planet skalistych krążących wokół grubej gwiazdy w Kaley Brewers, MIT„Skalista planeta krążąca wokół TOI-561 jest jedną z najstarszych dotąd odkrytych planet skalistych. Jego istnienie pokazuje, że wszechświat formował skaliste planety niemal od samego początku, 14 miliardów lat temu”, powiedział główny autor Weiss w informacja prasowa .Planeta, nazwana TOI-561b, została odkryta, gdy przeszła przed swoją gwiazdą. Jak sama nazwa wskazuje, TESS został zaprojektowany do wykrywania zaniku światła gwiazdy, gdy planeta przechodzi przed gwiazdą w jej polu widzenia. Astronomowie mogą ocenić rozmiar planety, mierząc spadek światła, a w tym przypadku oznacza to, że planeta ma około 1,5 promienia jak wyglądają dane o tranzytach planet. Pokazuje zmierzony spadek w świetle gwiazd, kiedy TOI 561b przechodzi przed swoją gwiazdą z perspektywy TESS. Źródło zdjęcia: Weiss i in., 2021Zespół wykorzystał Obserwatorium Kecka do dalszych obserwacji. Keck ma specjalny instrument zwany Spektrometr Echelle o wysokiej rozdzielczości (HIRES), aby potwierdzić wykrycie planety. HIRES pozwala astronomom zmierzyć chybotanie gwiazdy spowodowane przez przyciąganie grawitacyjne planety. Ten pomiar ujawnia masę planety. W tym przypadku masa jest na tyle duża – trzy razy większa niż masa Ziemi – że TOI 561b musi być gęstą planetą skalistą, a nie gazową. Istnieją dwie inne planety krążące wokół TOI-561, ale obie są planetami liczba z badania pokazuje gęstość nasypową planety w funkcji promienia planety dla małych planet o zmierzonych promieniach i masach, w oparciu o wyniki z NASA Exoplanet Archive. Pokazano TOI 561 b, c i d. Dla porównania pokazano planety w naszym Układzie Słonecznym. Źródło zdjęcia: Weiss i in., starych gwiazd w grubym dysku galaktycznym jest niejasne. Mogą być pozostałościami starożytnej galaktyki, która została pochłonięta przez Drogę Mleczną. Mogą też być pierwszymi gwiazdami, które uformują się w Drodze Mlecznej. Albo może to być coś innego. Nikt nie jest planeta krążąca wokół starożytnej, liczącej 10 miliardów lat gwiazdy, przeszła wiele. Wędrujący ruch gwiazd w dysku czasami przenosi je ponad płaszczyznę galaktyczną. Obserwator na TOI 561b otrzymałby oszałamiające widoki pięknej spiralnej struktury Drogi Mlecznej. „Zastanawiam się, jaki widok nocnego nieba byłby dostępny ze skalistej planety w jej historii” – powiedział interpretacja TOI-561, jednego z najstarszych i najbardziej ubogich w metale układów planetarnych odkrytych dotychczas w galaktyce Drogi Mlecznej. Ten liczący 10 miliardów lat system ma gorącą, skalistą egzoplanetę (w środku), która jest półtora raza większa od Ziemi, a także dwie planety gazowe (na lewo od skalistej planety), które są około dwa razy większe od Ziemi . Źródło: Obserwatorium W. M. Kecka/Adam MakarenkoAle prawdopodobnie nie było obserwatorów. W każdym razie nie teraz. Chociaż długa historia planety jest nieznana, jest zbyt gorąco, by współcześnie żyć. TOI 561b na planecie ultrakrótkiego okresu (USP). Okrąża TOI 561 dwa razy każdego ziemskiego dnia w odległości, która utrzymuje powierzchnię na poziomie około 2000 stopni Kelvina (1721 C; 3140 F). Więc chociaż jest to skalista planeta, ta skała jest prawdopodobnie magmą na oznacza to odkrycie? Cóż, byłoby zaskakujące, gdyby był jedynym. Jest to prawdopodobnie wskazówka, że istnieje cała populacja starożytnych, skalistych planet krążących wokół starożytnych rzeczywistości TOI 561b nie jest pierwszą planetą wykrytą wokół gwiazdy o grubym dysku galaktycznym. Misja Kepler odkryła pięć planet wielkości subziemskich krążących wokół układu potrójnego gwiazdy Keplera 444 . Szacuje się, że Kepler 444 ma nieco ponad 11 miliardów lat, a jego pięć planet to planety skaliste mniejsze od Wenus. Są również bardzo blisko swojej gwiazdy i są niesamowicie także LHS 1815b . Okrąża gwiazdę karłowatą typu M w grubym dysku i została odkryta na początku 2020 roku. Jest to skalista super-Ziemia i ma zawrotną temperaturę powierzchni ze względu na bliskość swojej LHS 1815b, starożytnej skalistej egzoplanety krążącej wokół gwiazdy w grubym dysku galaktycznym. Źródło obrazu: NASAW tym odkryciu wciąż jest jakaś tajemnica. Nie tyle nad samą planetą, co grubym dyskiem. Istnieje niezgoda i niepewność co do natury samego grubego dysku galaktycznego. Niektórzy astronomowie uważają, że nie istnieje nawet jako odrębna struktura. W 2012 roku grupa astronomów opublikowała artykuł w Astrophysical Journal pt. Droga Mleczna nie ma wyraźnego grubego dysku ”. Argumentowali, że nie ma wyraźnego grubego dysku i twierdzą, że ich dane wykazały, że „…Droga Mleczna ma ciągły i monotoniczny rozkład grubości dysków: nie ma „grubego dysku” sensownie scharakteryzowanego jako odrębny składnik”.Nikt nie zaprzecza istnieniu samych starożytnych gwiazd ani krążących wokół nich starożytnych planet skalistych. Ale co dla naszego zrozumienia Wszechświata oznacza istnienie tych planet, nie jest jeszcze Komunikat prasowy: Skalista planeta wokół jednej z najstarszych gwiazd naszej galaktyki Opublikowane badania: Badanie TESS-Keck. II. Ultrakrótkookresowa skalista planeta i jej rodzeństwo przechodzą przez galaktyczną gwiazdę o grubym dysku TOI-561 Wszechświat dzisiaj: 7% gwiazd w centrum Drogi Mlecznej pochodzi z pojedynczej gromady kulistej, która podeszła zbyt blisko i została rozbita
Czy gwiazdy istnieją poza galaktykami? sty 31, 2023. Odpowiedź: nie, nie wszystkie gwiazdy są w galaktyce…. Być może kiedyś należały do jakiejś galaktyki, ale już nie są jej częścią. Niektóre z tych tak zwanych „gwiezdnych wyrzutków” lub „gwiazd międzygalaktycznych” zostały faktycznie zaobserwowane przez należący
Czy jesteśmy sami we Wszechświecie? Jeżeli wierzyć astrofizykom, w samej tylko galaktyce Drogi Mlecznej jest przynajmniej 36 innych aktywnych i inteligentnych cywilizacji. Problem w tym, że jesteśmy od siebie tak daleko, że możemy nigdy się nie dowiedzieć, że istnieją albo istniały. Nowe badanie poświęcone takim kalkulacjom opisano w nowym numerze czasopisma “The Astrophysical Journal”. Nie jest to też zupełnie podejście, bo podobne obliczenia bazujące na tzw. równaniu Drake’a (od imienia astrofizyka Franka Drake’a) robi się przynajmniej od 1961 roku. Naukowiec ów przed blisko 60 laty stworzył zasadę, według której można policzyć istniejące we Wszechświecie cywilizacje typu CETI (Communicating Extra-Terrestrial Intelligent, ang. komunikujące się, pozaziemskie, inteligentne). Are we alone in the galaxy? Research by @conselice from @UoN_Physics @UoNScience calculates there could be more than 30 intelligent civilisations in the Milky Way #UoNResearch — Nottingham research (@UoNresearch) June 16, 2020 – W równaniu tym wiele założeń nie da się poznać i z tego choćby powodu należy szukać nowych metod dokonywania tych kalkulacji – napisali naukowcy z Uniwersytetu z Notthingham. Oni właśnie, jak twierdzą, stworzyli nową metodę, która zastąpi leciwe równanie Drake’a. Nazwali ją Kopernikańską Zasadą Astrobiologiczną (Astrobiological Copernican Principle, ACP), nawiązując do słynnej Zasady Kopernikańskiej, czyli założenia filozoficznego według którego położenie Ziemi we Wszechświecie nie jest w żaden sposób uprzywilejowane. Na czym polega różnica w podejściu? - Najważniejsza to uproszczenie założenia dotyczącego ewolucji życia – tłumaczy CNN współautor nowej zasady, astrofizyk Christopher Conselice. Nie jesteśmy nadzwyczajni, mówi Conselice i podkreśla: życie powstaje, jeżeli tylko warunki będą odpowiednie. Do tego w Notthigham wycięto z kalkulacji niemożliwe do wyjaśnienia zagadki, jak np. jaki odsetek planet istniejących w strefach nadających się do zamieszkania faktycznie ”spłodzi” życie? Albo o odsetek inteligentnego życia uformowanego na tychże planetach. Mając w ręku ACP naukowcy są w stanie posługiwać się dostępnymi dziś informacjami o kosmosie, jak historia formowania się naszej galaktyki, wiek gwiazd, zawartość metali w gwiazdach i prawdopodobieństwo występowania planet typu ziemskiego w strefach wokół gwiazd, w których utrzymałoby się życie. Ten ostatni warunek jest bardzo ważny, ale na górze listy znajduje się coś nawet bardziej niezbędnego do przetrwania życia: towarzystwo cichej, spokojnej przez miliardy lat gwiazdy. Bez takiej opiekunki żadna cywilizacja nie ma szans. - Ograniczenie narzucane przez Kopernikańską Zasadą Astrobiologiczną, to konieczność uformowania się życia w czasie krótszym, równym lub nieco dłuższym niż 5 mld lat. Na Ziemi zabrało nam to 4,5 mld lat – zauważył w oświadczeniu dla prasy kolejny współautor opracowania zasady ACP, Tom Westby. Gdy przyjęte przez siebie ograniczenie zasady ACP wykorzystali w końcu do kalkulacji liczby potencjalnie istniejących cywilizacji CETI na Drodze Mlecznej otrzymali wynik: 36. Oczywiście, jeżeli faktycznie gdzie indziej życie powstaje na takich samych zasadach jak na Ziemi a planeta krąży wokół gwiazdy równie bogatej w metale, co nasze Słońce. Astrofizycy z Uniwersytetu w Nottingham w swoją Kopernikańską Zasadę Astrobiologiczną wpletli też założenie, że owe potencjalnie istniejące cywilizacje próbują na różne sposoby (sygnały) demonstrować swoje istnienie. Bo też i my tak robimy. Np. wysyłając sygnały radiowe i telewizyjne. Robimy to dość krótko, bo zaledwie przez jedno stulecie. Być może jest więc gdzieś 36 innych takich cywilizacji robiących co mogą, by znaleźć kogoś innego. Jednak mieszkamy za daleko, by się zobaczyć czy usłyszeć. Średnio 17 tys. lat świetlnych dzieli każdą z tych 36 cywilizacji na Drodze Mlecznej. - Uda się nam kogoś wykryć i z nim porozmawiać dopiero gdy nasza techniczna cywilizacja będzie nadawać sygnały przez 6120 lat. Zaczęliśmy 100 lat temu – badacze pozbawiają nas złudzeń. Na tych prognozach nie kończą. Według brytyjskich astrofizyków, jeżeli nie znajdziemy inteligentnego życia w odległości 7000 lat świetlnych od Ziemi oznacza to dwie rzeczy: - te inne cywilizacje przetrwały mniej niż 2000 lat, co nie daje nam zbyt dużo powodów do optymizmu względem naszej własnej; - życie na Ziemi jednak jest unikalne i to skutek zupełnie przypadkowego procesu niż ten opisany Kopernikańską Zasadą Astrobiologiczną.
posługuje się informacjami dotyczącymi zaćmień Księżyca i Słońca pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych) X Gwiazdy i galaktyki opisuje gwiazdy jako naturalne źródła światła X opisuje Słońce jako jedną z gwiazd, a Galaktykę (Drogę Mleczną) jako jedną z wielu galaktyk we Wszech-świecie X
Cztery zdjęcia uzyskane teleskopem Hubble'a ujawniają narodziny gwiazd z kompleksie mgławic w Orionie – obszarze formowania się gwiazd, który znajduje się najbliższej Ziemi. Protogwiazdy zostały sfotografowane w bliskiej podczerwieni przez kamerę WFC3 w dn. 14 listopada 2009 r. oraz w 2010 r. 25 stycznia, 11 lutego i 11 sierpnia.
Quizy Astronomiczne - Układ Słoneczny, Astrofizyka i Kosmologia, Astronautyka, Głęboki Kosmos, Sprzęt Astronomiczny oraz Historia Astronomii.Ciekawostki o Galaktyce Andromedy. Galaktyka Andromedy znajduje się dziś w odległości 2,5 mln lat świetlnych od Drogi Mlecznej i pędzi w naszym kierunku z prędkością 300.000 - 400.000 km/h. Za około 4,5 miliarda lat nastąpi początek łączenia tych kosmicznych „olbrzymów”, często szumnie nazywany zderzeniem. Według naukowców eWovD.
